آنکه نهاده در دلم حسرت یک نگاه را

آن که نهاده در دلم حسرت یک نظاره را

بر لب من کجا نهد لعل شراب‌خواره را

رشتهٔ عمر پاره شد بس که ز دست جور او                          دوخته‌ام به یکدگر سینهٔ پاره پاره را

کشتهٔ عشق را لبش داده حیات تازه‌ای                                 ورنه کسی نیافتی زندگی دوباره را

با همه بی‌ترحمی باز به رحمت آمدی                                 لختی اگر شمردمی زحمت بی شماره را

ز آه شررفشان من نرم نمی‌شود دلش                                 آتش من نمی‌کند چارهٔ سنگ خاره را

تا ننهی وجود خود بر سر کار بندگی                                 خواجه ما نمی‌خرد بندهٔ هیچ‌کاره را

خنجر خون‌فشان بکش، آنگه استخاره کن                          از پی قتل من ببین خوبی استخاره را

چند ز دود آه خود، شب همه شب، فروغیا

تیره کنم رخ فلک، خیر کنم ستاره را

 

قایق خیال

بر قایق خیال سوار می شوم نسیم آه، بادبان  سرنوشت را به رقص در می آورد

                           سفینه  با موسیقی امواج بحرکت در میاید

چشمهای خسته   بر افقهای دوردست  سرزمین آرزوها خیره شده

آیا ناخدا به مقصد خواهد رساند؟!

        متن از: خودم                

درنبرد عشق غوغا میکنم (غزل)

((نبردعشق ))

 

آه را با نالـــه سودا مي كنم

در نبرد عشق غوغا مي كنم

 آن قَــدَرسوزم ، كه خاكستر شوم

عشق را رسواي دنيـــا مـي كنم

قطره اي زان كان احسانم ، ولــي

خويش را همپاي  دريا مـي كنم

بسكه عمري در گلستان بـوده ام

بــاغ رضـوانــــم، تمنـا مي كنم

در قفس افتـــاده ام من ظاهـــراَ

سيردر اوج ثــــــريـا مـــي كنم

در مــدار زندگــي ، بازيـگـــرم

نقش خود را خوب ايفا مـي كنم

گرچه پيرم ليك همچون نوجوان

گــاه، يـاد يـار حــورا مــي كـنم

  (ناقلـــي)ازايـن تمنـا در گـذر

دركويرم ،شوق طوبي مي كنم

شعراز:خودم

پیام کوتاه وفات حضرت خدیجه(س)

رحلت جانسوز اولین زن مسلمان،ناصره الاسلام والنبی(ص)ام المومنین والزهرا(س) حضرت خدیجه کبری(س) برعموم شیعیان جهان تسلیت باد

مکه مکرمه،شعب ابیطالب (ع)

وصیت حضرت خدیجه به پیامبر اکرم (ص)

حضرت خدیجه (س) سه سال قبل از هجرت بیمار شد. پیغمبر (ص) به  وی فرمود: ای خدیجه، اما علمت ان الله قد زوجنی معک فی الجنه: آیا می دانی که خداوند تو را دربهشت نیز همسرم ساخته است!؟

آنگاه از خدیجه دل جویی و تفقد کرد؛ او را وعده بهشت داد ودرجات عالی بهشت را به شکرانه خدمات او توصیف فرمود.

چون بیماری خدیجه شدت یافت، عرض کرد: یا رسول الله! چند وصیت دارم: من در حق تو کوتاهی کردم، مرا عفو کن.

پیامبر (ص) فرمود: هرگز از تو تقصیری ندیدم و نهایت تلاش خود را به کار بردی. در خانه ام بسیار خسته شدی و اموالت را درراه خدا مصرف کردی.

عرض کرد: یا رسول الله! وصیت دوم من این است که مواظب این دختر باشید؛ و به فاطمه زهرا (س) اشاره کرد. چون او بعد ازمن یتیم و غریب خواهد شد. پس مبادا کسی از زنان قریش به اوآزار برساند. مبادا کسی به صورتش سیلی بزند. مبادا کسی بر اوفریاد بکشد. مبادا کسی با او برخورد غیر ملایم و زننده ای داشته باشد.

اما وصیت سوم را شرم می کنم برایت بگویم. آن را به فاطمه عرض می کنم تا او برایت بازگو کند. سپس فاطمه را فراخواند و به وی فرمود: نور چشمم! به پدرت رسول الله بگو: مادرم می گوید: من از قبر در هراسم؛ از تو می خواهم مرا درلباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی، کفن کنی.

پس فاطمه زهرا (س) از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبر (ص) عرض کرد. پیامبر اکرم (ص) آن پیراهن را برای خدیجه فرستاد و او بسیار خوشحال شد. هنگام وفات حضرت خدیجه، پیامبراکرم (ص) غسل و کفن وی را به عهده گرفت.

ناگهان جبرئیل درحالی که کفن از بهشت همراه داشت، نازل شد و عرض کرد: یا رسول الله، خداوند به تو سلام می رساند و می فرماید: ایشان اموالش را در راه ما صرف کرد و ما سزاوارتریم که کفنش را به عهده بگیریم.

دنیا ونقش ما(متن کوتاه)

دنیا یک بوم  نقاشی است وما انسانها نقاش آن
صد  افسوس که نقاشهای آماتور باعدم آگاهی به علم  ترکیب رنگ ، بومی به این سفیدی را خرابش میکنند .

متن از :خودم

درمسیر کاروان عشق (متن)

من هرگز منتظر باران نخواهم نشست من خود خواهم بارید وازکویر تشنه عشق گلزاری خواهم ساخت واندرونش کاخی برای ملکه رویاها، من شمعی خواهم شد درمسیر کاروان عشق ،من چلچله ای خواهم بود تا  آمدن بهار عشق را مژده دهم،من چشمه ای خواهم بود درمسیر عاشقان، تاگردوغبار حاصل ازگذر زمان وناخالصیها وپلشتیها بزدایند

متن از:خودم

زیباترین عشق دنیا(عکس)

معمای عشق(شعرترکی آذری)با ترجمه فارسی

((غونچه دوداق))

ای پریـــوش باخئشون عشقه معما گــــوردیم

ای پریوش نگاهدلربایت رامعمای عشقم یافتم 

گون چئخان جلوه سینی وجهیوه معنا گوردیم

معنای خورشید را ازروشنی جمال تو یافتم 

دوداقین غنچه،گوزون چشمه؛قدون سرو سهی        هامی باغدان بوباغی عمره مصفا گوردیم

لبات غنچه،چشات،چشمه،قدت سرو سهی***این باغ را از تمامی باغها برای گذران عمرم باصفاتر یافتم

خیالـــــــــــــــــــونلا اوگئجه ،جام بلانی ائچدیم        حوض کوثر سایاقی نوش ومهنا گوردیم

چون با خیال تو اون شب جام بلا را سرکشیدم***مانند حوض کوثر خیلی باصفا وگوارا یافتم

طــــــور سینایه چئخیب حضرت موسی ایله بیل        عالمــی روشن ائدیبدور ید بیضا گوردیم

گوئیا حضرت موسی به طور سینا آمده*** وبا ید بیضایش عالمی را روشن ساخته

نصف شب خلوت ائدرکن سنی باسدیم سینمه        چون ساغالماز یاراما ،عین تسلا گوردیم

نصف شب که خلوت کردم تورا بگرمی به آغوش گرفتم ** چون برای درد بی درمان خودم عین درمانت یافتم 

دئدیم عشقون منی دیوانه ائدیب سالدی چوله        عمــــلونده دئدی،من اوزگه تمنا گوردیم

گفتم که ای دوست عشقت دیوانه بیبانگردم کرده *** در جوابم گفت ولی من در عملت گفتار تورا صادق نیافتم

بــــــوشلا بوش سوزلری عاشقلری رسوا ائلمه        هربلا گلدی جوابینده دئدون (لا)گوردیم

با حرفای مفت عاشقان را رسوا مکن***هربلایی از جانب من آمد هیچ کدام را قبول نکردی  عاشق صادق هربلا که از جانب معشوق آید با جان ودل می پذیرد ولی تو چنین نکردی

عشقدن ناقلی تک کلمه سین ازبرلموسن

ای ناقلی تو فقط نقش ظاهری کلمه عشق را یاد گرفته ای

  عشقی تفسیر ائدنــی، یانماقا دارا گوردیم
مفسرین عشق را برای سوختن مانند پروانه خالص تر یافتم

شعراز:خودم

کوی تو پناه بی پناهان

مناجات باحضرت دوست

الهی!

اگر چه بهشت چون چشم وچراغ است،

بی دیدار تو دردوداغ است!

دوزخ بیگانه را بنگاه است،وآشنا را گذرگاه،

            وعارفان را نظر گاه                                                                                                                                                                      

الهی!

اگر مرادردوزخ کنی،دعوی دارنیستم.

واگر در بهشت کنی،بی جمال توخریدارنیستم.

خواجه عبداله انصاری

اگر به زلف سیاه تو دست ما نرسد

خیال روی تو در هر طریق همره ماست

نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

به رغم مدعیانی که منع عشق کنند

جمال چهره تو حجت موجه ماست

ببین که سیب زنخدان تو چه می‌گوید

هزار یوسف مصری فتاده در چه ماست

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد

گناه بخت پریشان و دست کوته ماست

به حاجب در خلوت سرای خاص بگو

فلان ز گوشه نشینان خاک درگه ماست

به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است

همیشه در نظر خاطر مرفه ماست

اگر به سالی حافظ دری زند بگشای

که سال‌هاست که مشتاق روی چون مه ماست

درهرقدمت عشوه ونازست

((محراب))

   طاق ابروی تو،محراب نمازست مرا

      قبله ی حاجت دل،گاهِ نیاز ست مرا

                                        هرکجا می نگرم ،جلوه زتو می بینم                                                     ایکه در هر قدمت عشوه وناز ست مرا

                                      در خم زلف تو ای آفت جان می نالم                                         شادکامی به غیاب تو مجاز ست مرا

                                     تیرمژگان ،دل ودین هردو به یغما برده                                                 دزد خنده ات به حریم تو ،جوازست مرا

                                      گرمی لاله سرخت چه دلارام بود                                                     چونسیم سحری ،روح نوازست مرا

                                        دیروقتیست که در کوی وفا منتظرم                                                     درد بگشایم ودل دفتر راز ست مرا

                                       دوش در میکده میگفت خرابی باخود                                                 با غم دلشدگان سوزش وسازاست مرا

                                                                                          گفتمش ناقلیا کی صف عشاق شدی

                                                                                          گفت از این بگذر،قصه درازست مرا

شعراز:خودم

حدیثی گهربار ازرسول گرامی اسلام (رمضان)

توصيه پيامبر اکرم«ص» در آخرين جمعه ماه شعبان
پيامبر اکرم«ص» در خطبه‌اي درباره ماه مبارک رمضان، ضمن توصيه‌هاي مفصّلي که به مسلمانان داشتند، فرمودند: «إِنَّ الشَّقِيَّ حَقَّ الشَّقِيِّ مَنْ خَرَجَ عَنْهُ هَذَا الشَّهْرُ وَ لَمْ يُغْفَرْ ذُنُوبُهُ»‌[1] شقي‌ترين مردم کسي است که ماه مبارک رمضان بر او بگذرد و او سعادتمند و آمرزيده نشود. پيامبر اکرم«ص» با اين بيان نوراني، از يک سو مژده و بشارت امکان دستيابي به رستگاري و حسن عاقبت در ماه مبارک رمضان را به مسلمين مي‌دهند و از سوي ديگر، جمله ايشان يک تهديد جدّي براي افراد بي‌تفاوت نسبت به برکات ماه مبارک رمضان محسوب مي‌شود. در واقع، افرادي که ماه مبارک رمضان را درک کنند و نتوانند از اين فرصت معنوي گرانبها بهره‌مند شوند و غفران حق تعالي شامل حال آنان نشود و نيز کساني که نتوانند در اين فرصت بي‌نظير، رشد معنوي بيابند و قدمي به سوي کمال و پيشرفت بردارند، در بيان پيامبر گرامي«ص» شقي‌ترين و بدبخت‌ترين مردم هستند.

همچنین آن حضرت در خطبه آخرين جمعه ماه شعبان درباره برکات اين ماه فرمودند: نفس‌هاي شما در ماه مبارک رمضان تسبيح و خواب شما عبادت است و همه شياطين در غل و زنجيرند. بايد مراقب باشيد در اين ماه، خود شما غل و زنجير شياطين را باز نکنيد. فرمودند ملائکه رحمت، مواظبت کامل نسبت به شما دارند و مراقب باشيد خود را از حفظ و حراست آنها خارج نکنيد و مواظبت ملائکه را از دست ندهيد.

شهره ی شهر

((بهتر ازآنی))

زبس گرفته دلم چون هوای بارانی

غریـق بحرمحن گشته ام نمی دانی

الا که سروقدی وزنار برکمرت                                                                              چو خضرِسفره عیدم چه سرخ روبانی!

چه گویم ازغم دل،روز وشب قرارم نیست                                                مگر توسرِّضمیرم زرخ نمی خوانی؟!

بهار در ره و،بلبل ترانه می سازد                                                                    غزلسرای خزانم چو مرغ نالانی

کمند زلف سیاهت بگسترانیدی                                                               سیاهدانه لعلش، تودانی و دامی؟!

منم که شهره شهرم زعشق توجانا                                                                 سوارمرکب بختی،چرا نمی رانی؟

زدست ودیده ودل،جانم آمده برلب                                                 چو دیده می نگرد دل طلب کند،آنی

به حسن وعشوه،زلیخا به گَرد تو نرسد                                                             هزار مرتبه ای گل،تو بهتر ازآنی!

بهارعمرتو،ای (ناقلی)به یغما رفت

درآن سیاهی زلفش به تیغ برّانی

شعراز:خودم

مستم وتومست زمن

تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی

تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی

من همه در حکم توام تو همه در خون منی

گر مه و خورشید شوم من کم از آنم که تویی

با همه ای رشک پری چون سوی من برگذری

باش چنین تیز مران تا که بدانم که تویی

دوش گذشتی ز درم بوی نبردم ز تو من

کرد خبر گوش مرا جان و روانم که تویی

چون همه جان روید و دل همچو گیاه خاک درت

جان و دلی را چه محل ای دل و جانم که تویی

ای نظرت ناظر ما ای چو خرد حاضر ما

لیک مرا زهره کجا تا به جهانم که تویی

چون تو مرا گوش کشان بردی از آن جا که منم

بر سر آن منظره‌ها هم بنشانم که تویی

مستم و تو مست ز من سهو و خطا جست ز من

من نرسم لیک بدان هم تو رسانم که تویی

زین همه خاموش کنم صبر و صبر نوش کنم

عذر گناهی که کنون گفت زبانم که تویی

در هوایت بی قرارم روز وشب

در هوایت بی‌قرارم روز و شب

سر ز پایت برندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم

روز و شب را کی گذارم روز و شب

جان و دل از عاشقان می‌خواستند

جان و دل را می‌سپارم روز و شب

تا نیابم آن چه در مغز منست

یک زمانی سر نخارم روز و شب

تا که عشقت مطربی آغاز کرد

گاه چنگم گاه تارم روز و شب

می‌زنی تو زخمه و بر می‌رود

تا به گردون زیر و زارم روز و شب

ساقیی کردی بشر را چل صبوح

زان خمیر اندر خمارم روز و شب

ای مهار عاشقان در دست تو

در میان این قطارم روز و شب

می‌کشم مستانه بارت بی‌خبر

همچو اشتر زیر بارم روز و شب

تا بنگشایی به قندت روزه‌ام

تا قیامت روزه دارم روز و شب

چون ز خوان فضل روزه بشکنم

عید باشد روزگارم روز و شب

جان روز و جان شب ای جان تو

انتظارم انتظارم روز و شب

تا به سالی نیستم موقوف عید

با مه تو عیدوارم روز و شب

زان شبی که وعده کردی روز بعد

روز و شب را می‌شمارم روز و شب

بس که کشت مهر جانم تشنه است

ز ابر دیده اشکبارم روز و شب

گوهر دریای عشق

شد ز غمت خانه سودا دلم		در طلبت رفت به هر جا دلم
در طلب زهره رخ ماه رو		می نگرد جانب بالا دلم
فرش غمش گشتم و آخر ز بخت		رفت بر این سقف مصفا دلم
آه که امروز دلم را چه شد		دوش چه گفته است کسی با دلم
از طلب گوهر دریای عشق		موج زند موج چو دریا دلم
روز شد و چادر شب می درد		در پی آن عیش و تماشا دلم
از دل تو در دل من نکته‌هاست		وه چه ره است از دل تو تا دلم
گر نکنی بر دل من رحمتی		وای دلم وای دلم وا دلم

رمضان از منظر حضرات معصومین (ع)

امام صادق علیه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند . . .

 

******

 

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است . . .

رسول خدا (ص):

صوموا اتصحوا

رسول خدا (ص) فرمودند: روزه بدارید تا سالم بمانید

کاش همسفره تو........

صید دلم کردی وخرمنم آتش زدی

(((احسان)))

گلشن پژمرده را نم نم باران خوش است

بلبل شوریده راسنبل وریحان خوش است

ای که زما برده ای این دل دیوانه را             موسم درد وبلا صحبت یاران خوش است

خاک نشین سر کوی تو گشته دلم               در حرم میزبان، حرمت میهمان خوش است

جان به لبم،دیده درحسرت رخسار تو             لحظه جان دادنم محضر جانان خوش است

صید دلم کردی وخرمنم آتش زدی                 آهوی بیچاره را ،چاره درمان خوش است

از همه در رانده و، وزهمه جا مانده ام          رانده ی جامانده را، رحمت واحسان خوش است

ما به تمنــــــــــــای تو دولت دل داده ایم         کی سر شوریده را،محنت هجران خوش است،

چون خم چوگان او مسکن مرغ دل است

(ناقلی)از حسن گل،گلشن وبستان خوش است

شعراز: خودم

شوخی حیوانات وحشی باانسان

....واین یعنی...

ماه رمضان شد می ومیخانه برافتاد

ماه رمضان شد می و میخانه برافتاد
عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد
افطار به می کرد برم پیر خرابات
گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد
با باده وضو گیر که در مذهب رندان
در حضرت حق این عملت بارور افتد

امام خمینی(ره)

گوهر اشک ....

رمضان آمده آهنگ سحر ساز كنيد                              با مناجات و غزل بر دو جهان ناز كنيد

دست‌ها را برسانيد به معراج دعا                                 تاخدا با نفسي سوخته پرواز كنيد

كاش يك گوشه خلوت به زمين هديه شود                    سفري با دلي افروخته آغاز كنيد

بندگي راه قشنگي‌ست كه مستان دانند                     مستي آموخته و بندگي ابراز كنيد

گوهر اشك به هر خون دلي مي‌ارزد                            همه‌دم با غم باران‌زده اعجاز كنيد

كار ما نيست قدم در قفس خاك زدن                            پر و بالي زده و پنجره را باز كنيد

فرصتي نيست كه يك عمر معطل باشيم                      ماه عشق است در اين مرحله ايجاز كنيد

ماه رو،غنچه دهن،چشم خمار.....

(((آواز قناری)))

ای خوش آنکس که دراین بتکده یاری دارد                      ماه رو،غنچه دهن،چشم خماری دارد

           مکتب عشق من،آن چشم خمارین تو بود                        طفل آن مدرسه کی پای فراری دارد!؟

دل که پابست ره عشق جمالت گشته                           بادوگیسوی سیاه تو قراری دارد

   زنهانخانه برون آمده آن سوسن ناز                               گوئیا عزم سفر کوی نگاری دارد

            آه وفریاد زبی مهری گل بر بلبل                                   این دل غمزده ام ناله وزاری دارد

دل چه داند که درین بتکده ریب است وریا                            چو مسیحا به برش یار حواری دارد!؟

             باغ اگر پر شود از چهچهه مرغ قطا                                    باز نرگس غم آواز قناری دارد

      (ناقلی)در غم هجران پری چهره منال                                        بی وفایان به جمالی،سروکاری دارند!

 

شعراز: خودم

انگشتان پلک

تنهاي تنهايم ،دفترچه خاطراتم را در افقي دوردست گشوده، انگشتان پلكم را با آب ديده مرطوب ساخته ورق به ورقش را مرور مي كنم .

از آرشيو خاطراتم حلقه فيلمي جدا كرده ودر آپارات خيال سوار مي كنم

با اينكه فيلم قديمي وخش دار است ولي با شمارش معكوس سه ، دو، ويك نمايش فيلم شروع مي شود..........

متن از:خودم

شبی از غصه هجران دلم سوخته بود(باده فروش)

(باده فروش )

 

جهد کردم برود خاطر تو از یادم

ترسم آه دل دیوانه دهد بربادم

 

 

ای که درخـــانه دل رخت   بقا افکنــــدی

خاطــر خاطــــــره هاباش وبه رس  فریادم

چشمه ی چشم بگفتم که سرازیـر شود

تا که سیلاب شود سیل بــــــــــــــرد بنیادم

جز فنا در خــــم گیسوی بت باده فروش

 مجلس وعظ وثنا،یاد نــــــــــــــــداد استادم

همنشین دل ما، شمس جهـــانتابی بود  

بــرتماشای مـــــــــــــهِ نیمه نهان دلشادم

خواستم دانه زنخــــدان توبـرچینم وبس

بی خبر از همــــه جا،چـــــــــــاه بلا افتادم

شبی ازغصه هجــــران دلم سوخته بود

 جــــــــــــــــزخیال گل خود،غیرنکردامدادم

 خواستم جمله ای ازمهـــر نگاران گویم

(ناقلی )دادبـــرآوردوگـــرفت ایـــــرادم

شعراز: خودم

بدتر از تنهایی

صبرکن عشق توتفسیر شود بعد برو

    صبر کن عشق تو تفسیر شود بعد برو

    ، یا دل از ماندن تو سیر شود بعد برو

    ، خواب دیدی که دل دست به دامان تو شد

    ، تو بمان خواب تو تعبیر شود بعد برو

    ، لحظه ای باد تو را خواند که با او بروی

    ، تو بمان تا به یقین دیر شود بعد برو

    ، صبر کن عشق زمینگیر شود بعد برو

    ، یا دل از دیده ی تو سیر شود بعد برو

    ، تو اگر کوچ کنی بغض خدا می شکند

    ، تو بمان گریه به زنجیر شود بعد برو .

تصاویر متحرک جالب

     

  

برگرد........

آقا اجازه! من بنويسم برای تو

دارايی ام تويی، دل و جانم فدای تو

در آسمان دهکده اعجاز می شود

با شعله‌ای که می دمد از چشم‌های تو

برگرد آخرين سفری را که رفته‌ای

تب کرده‌اند هر دو جهان در هوای تو

برگرد تا گره بخورد لحظه‌ای به هم

فرياد گريه‌های من و های های تو

آقا بيا که هر کسی از راه می رسد

سر می دهد طنين «انا الحق» به جای تو!

تنها خودت شفاعت‌مان کن که اين طلسم

وا می شود به مُعجزة رَبّنای تو

رشتی وترک.....

یه روز یه رشتیه و یه ترکه . . . !

- یه روز یه رشتیه در مخالفت با نفوذ بیگانگان در کشورمون قیام مسلحانه می کنه ولی هرگز حاضرنمیشه با سرباز ایرانی بجنگه
اون رشتی وطن دوست و با غیرت رو با نام میرزا کوچک خان جنگلی میشناسیم . . .

- یه روز یه ترکـــه میره جبهه ، بعد از یه مدت فرمانده میشه
یه روز بهش می گن داداشت شهید شده افتاده سمت عراقی ها اجازه بده بریم بیاریمش
جواب میده کدوم داداشم؟! اینجا همه داداش من هستن
اون ترکـــه تا زنده بود جنگید و به داداش های شهیدش ملحق شد
اون ترکـــه کسی نبود جز مهدی باکری

- یه روز یه رشتیه با گویش کاملا رشتی که زمانی رییس دانشگاه ملی ایران ( بهشتی ) بود ، پایه گذار دانشگاه صنعتی آریامهر ( شریف ) میشه ولی عشقی عجیب به تربیت فرزندان ایران دلیل همیشگی اون برای حضورش در دبیرستان البرز بود
اون رشتیه نخستین دکترای ریاضی ایران یعنی دکتر محمدعلی مجتهدی بوده

- یه روز یه ترکـــه اولین عمل جراحی قلب و کلیه رو تو ایران می کنه
بعد مجله وارلیق رو منتشر می کنه, جایزه بهترین پزشکم دریافت می کنه
اون شخص کسی نیست جز پروفسور جواد هییت

- یه روز یه ترکـــه پایه گذار منطق فازی در دنیا میشه، که مبنای علمی و اساس ساخت هوشمصنوعی و سیستم های کنترل پیشرفته امروز رو تشکیل میده

اسم اون ترکـــه دکتر لطفی زاده بوده

- یه روز یه ترکـــه که لهجه خیلی غلیط ترکی هم داشته سپر حرارتی ماه نشین آپولو ۱۱ رو طراحی میکنه تا نخستین انسانهایی که پا بر ماه گذاشتند در بازگشت به جو زمین خاکستر نشن . البته ماه نشینهای بعدی هم از این سپر استفاده کردند
اون ترکه همون دکتراعتمادی دانشمند برجسته ایرانی در ناسا بوده

بوی فراق

اول تابستان ، صدای پای قدمهای باد پاییزی دل برگ بنفشه ارغوانی  را می لرزاند. شاید این آخرین سیلی نوازشی باشد که برچهره غمبار بنفشه  بوسه می زند. وبهار،دیگر بدون او خواهد آمد .

شاید!

که میداند !!

چه میداند!!!

دگر من باچه امیدی توانم زندگانی کرد!؟

جوانی حسرتا با من وداع جاودانی کرد

وداع جاودانی حسرتا با من جوانی کرد

*****

بهار زندگانی طی شد و کرد آفت ایام

به من کاری که با سرو و سمن باد خزانی کرد

قضای آسمانی بود مشتاقی و مهجوری

چه تدبیری توانم با قضای آسمانی کرد

شراب ارغوانی چاره رخسار زردم نیست

بنازم سیلی گردون که چهرم ارغوانی کرد

هنوز از آبشار دیده دامان رشک دریا بود

که ما را سینه آتشفشان آتشفشانی کرد

چه بود ار باز می گشتی به روز من توانائی

که خود دیدی چها با روزگارم ناتوانی کرد

جوانی کردن ای دل شیوه جانانه بود اما

جوانی هم پی جانان شد و با ما جوانی کرد

جوانی خود مرا تنها امید زندگانی بود

دگر من با چه امیدی توانم زندگانی کرد

جوانان در بهار عمر یاد از شهریار آرید

که عمری در گلستان جوانی نغمه خوانی کرد

طنز از عبید

-.واعظی بر منبر میگفت:هر که نام آدم و حوا را نوشته و در خانه آویزد شیطان بدان خانه درنیاید. طلحک برخاست و گفت:ای مولانا-شیطان در بهشت در جوار خانه خدا به نزد ایشان رفت و بفریفت چگونه می شود که در خانه ما از اسم ایشان پرهیز کند؟

-.مرد خسیسی که در ثروت- قارون زمان خود بود هنگام مرگ فرزندانش را فراخواندو گفت:ای فرزندان -همه عمرم را در کسب مال و منال صرف کرده ام در محافظت از ثروتم غافل نباشید اگر کسی به شما گفت:پدرتان را در خواب دیدم قلیه حلوا می خواهد هرگز فریب نخورید زیرا من هرگز چنین چیزی نمی گویم و مرده چیزی نمی خورد.اگر خود من به خواب شما بیایم و درخواست قلیه حلوا کنم باز هم توجه نکنید که خواب و رویا باشد من هرگز آنچه را که در زندگی نخورده باشم پس از مرگ - تمنا نکنم.این را گفت و مرد.

-.شخصی خانه ای به کرایه گرفته بود چوب های سقفش بسیار صدا می کرد به صاحبخانه برای تعمیر آن سخن به میان آورد.صاحبخانه پاسخ داد:چوب های سقف ذکر خداوند می کنند.مرد گفت:نیک است اما می ترسم این ذکر منجر به سجود شود.

-.مردی -خرش را گم کرده بود دور شهر می گشت و خدا را شکر می کرد.از او پرسیدند چرا شکر می کنی؟گفت:برای اینکه من سوار خر نبودم اگر بودم من هم الان 4 روزی می شد که گم شده بودم.

شراب از لعل گلگونت بده پیمانه اش بامن

                                   پريشان كن سر زلف سياهت شــــانه اش با من

                                 سيه زنجير گيسو بـــاز كن ديوانـــــــــه اش با من

                                 كه مي گويـد كه مي نتوا ن زدن بي جـام وپيمانه

                                شراب از لــــعل گلگونت بده پيمـــــــانه اش با من

                               مگرنشنيده اي گنجينه در ويــــــرانه دارد جـــــــاي

                                 عيان كـن گنج حسنت اي پري ويـــرانه اش با من

                                   ز سوز عشق ليلي در جهان مجنون شد افسانه

                                 تو مجنون ساز از عشقت مرا افســانه اش با من

                                بگفتم صيد كـــــــردي مرغ دل نيكو نگهــــــــدارش

                                سر زلفش نشانم داد و گفتــــــــــا لانه اش با من

                             ز تــــــــــرك مي اگر رنجيد از من پير ميخـــــــــــانه

                               نمودم تـــوبه زين پس رونق ميخــــــانه اش با من

                             مگو شمع رخ مـــــــــه پيكران پروانه هـــــــــــا دارد

                              تـــــو شمع روي خود بنمـــــا بُتا  پروانه اش با من

                            پي صــــــــيد دل آن بلبل بــــــــــاغ صفــــــا ساقی

                            به گلزار صفـــــــا دامي بگستر دانـــــــه اش با من

شمع وپروانه بودن

ای خدا

پروانگی چه دشوار است و شمع بودن چه دشوارتر .

ما را قاعده سوختن و ساختن بیاموز.

                                                            

                                                    

یک نظر خواهی کوچولو. دوستان ،نظر شما چیست؟

- بنظر من ،90درصد ازدواجهای اینترنتی به طلاق منجر می شود!

- بنظر من،90درصد حرفهایی که در بین دوستان اینترنتی رد وبدل میشه دروغه!

- بنظر من، 90درصد مدارک تحصیلی که در پروفایلهای وبلاگها ثبت میشه غیر واقعیست!

- بنظر من 90درصد از تاریخ تولدهایی که در پروفایلها گذاشته میشه دروغه!

- ینظر من،90درصد دوستیهای اینترنتی جهت وقت گذرانی،سرگرمی وموقتیه!

- بنظر من،90درصد از کاربران اینترنتی بخاطر بیکاری به اینترنت پناه می برند!

- بنظر من، 90درصد  افراد در اینترنت به دروغ اظهار عشق میکنند!

- و.....

بغیر از لعل تو باده ننوشم

((امشب))

نمیدانم چه حسی دارم امشب

همـی دانم غمینم ،زارم امشب

نمیدانـم که اندوه وغمم چیست

همی دانم زبون وخوارم امشب

همــه در فکــر م وحالم پریشان

ندانـم جرم خود! بردارم امشب

نگــارینا بیا،دل در فغــــان است

نــدارم همدمـی بی یارم امشب

توخــود گفتی اگر خـواهی بیایم

بیــا ای ســروروسردارم امشب

زبس درهجــرتو خون گریه کردم

بیا افشا شده اســـرارم امشب

بــه غیر ازلعـــل تـو باده ننوشم 

هنــوزم روزه،بی افطارم امشب

بگفتـــم (ناقلی) بس کن خدارا

بگفتاماه مــن ،احضــارم امشب

شعر از:خودم فی البداهه سروده شد ساعت 3مورخه 92/4/6

...زدرد عشق چه خاکی بسر کنم؟

((سفر کرده))

بی یاد تو نبوده شبی را سحر کنم

هرگز خیال روی تو،از سر بدر کنم

در حال احتضارم وچشمم به راه تو

جان پس نمیدهم گل رویت نظرکنم!

چـــون مرغ سربریده،ندارم قرار،هیچ

ترسم که پژمُرَد گل عشقم،ضررکنم

گر وعده وصال دهی عندلیب عشق

برپیشوازتـــو،همــــه گل راخبرکنم

لبخند آخــــــرین تــــــو،تنها ندیمم است

جانا،به عشق آن،شب وروزم بسر کنم

دل ،گرچه سالیان درازیست پر شده!

سوگند میخورم ،که سخن مختصرکنم

ای جان من،طــریق وفارانگاهدار

لطفی نما زعالم خاکی سفر کنم

گفتم که ناقلی همه عمرت تباه شد

گفتا زدرد عشق،چه خاکی بسر کنم

شعراز: خودم

عشق یعنی........

                              عشق يعني مستي و ديوانگي

عشق يعني با جهان بيگانگي

عشق يعني شب نخفتن تا سحر

عشق يعني سجده ها با چشم تر

عشق يعني سر به دار آويختن

عشق يعني اشك حسرت ريختن

عشق يعني در جهان رسوا شدن

عشق يعني مست و بي پروا شدن

عشق يعني سوختن يا ساختن

عشق يعني زندگي را باختن

عشق يعني انتظارو انتظار

عشق يعني هر چه بيني عكس يار

عشق يعني ديده بردر دوختن

عشق يعني در فراقش سوختن

عشق يعني لحظه هاي التهاب

عشق يعني لحظه هاي ناب ناب

عشق يعني سوز ني،آه شبان

عشق يعني معني رنگين كمان

عشق يعني شاعري دلسوخته

عشق يعني آتشي افروخته

عشق يعني با گلي گفتن سخن

عشق يعني خون لاله بر چمن

عشق يعني شعله برخرمن زدن

عشق يعني رسم دل بر هم زدن

عشق يعني يك تيمم، يك نماز

عشق يعني عالمي رازو نياز

عشق يعني با پرستو پر زدن

عشق يعني آب بر آذر زدن

عشق يعني چون محمد پا به راه

عشق يعني همچو يوسف قعر چاه

عشق يعني بيستون كندن به دست

عشق يعني زاهد اما بت پرست

عشق يعني همچو من شيدا شدن

عشق يعني قطره و دريا شدن

عشق يعني يك شقايق غرق خون

عشق يعني درد و محنت در درون

عشق يعني يك تبلور، يك سرود

عشق يعني يك سلام و يك درود 

عشق یعنی یك سلام و يك درود

تصویر متحرک جالب عاشقانه

                          

هزاران بار امشب می زجام یار نوشیدم

((نرگس مست))

صباحی خسرو خوبان ،چوخود نیکو خصالم کن

به زنجیر سیه زلفت شب وروز م حبالم کن

نگاه آتشین فامت جهانی را بهم ریزد

شرر بر خرمن دل زن،بسوزان استحالم کن

زخواب اسیمه برخیزم چوگیسوی پریشانت

بیا حلّال مشکلها رها از این ملالم کن

هزاران بار امشب می زجام یار نوشیدم

خداوندا!خطا کردم ،به لطف خود حلالم کن

بگفتم رازدل شاید به رحم آید دل تنگت

پریوش نازنین دلبر،مجاب از قیل وقالم کن

بقای ماهرویان را زگلزاروچمن جویم

گلی پژمرده بستانم،به طوفانی حوالم کن

دگر باره قدح پرکن از آن لعل دل انگیزت

زهر نقصی رها ساز وغنا ازهر کمالم کن

اگر روزی به گلزارم گذر کردی خزان دیدی

خدارا ای گل رعنا حلالم کن حلالم کن

شعر از: خودم

آخرین نامه امام زمان(عج) به آخرین نایب خاص خودش

هنگامى که زمان رحلت ابوالحسن سمرى فرا رسید و مرگ وى نزدیک گردید، به وى گفتند: چه کسى را جانشین خودتان قرار مي‌دهید؟ او در جواب، توقیعى درآورد و به مردم نشان داد، که متن آن بدین گونه است:

بسم الله الرحمن الرحیم

« یا على بن محمد السمرى اعظم الله اجرا خوانک فیک، فانک میت ما بینک و بین ستة ایام، فاجمع امرک و لاتوص الى احد فیقوم مقامک بعد وفاتک، فقد وقعت الغیبة التامة. فلا ظهور الا بعد اذن الله تعالى ذکره، و ذلک بعد طول الامد و قسوة القلوب و امتلاء الارض جوراً. و سیأتى الى شیعتى من یدعى المشاهدة، الا فمن ادعى المشاهده قبل خروج السفیانى و الصیحة فهو کذاب مفتر، ولاحول و لاقول الا بالله العلى العلى العظیم. فنسخوا هذا التوقیع و خرجوا، فلما کان الیوم السادس عادوا الیه و هو یجود بنفسه فقال له بعض الناس: من وصیک من بعدک؟ فقال: لله امر هو بالعه، و قضى فهذا آخر کلام سمع منه (ره). »

اى علىّ بن محمّد سمرىّ! خداوند اجر برادرانت را در عزاى تو عظیم گرداند که تو ظرف شش روز آینده خواهى مرد، پس خود را براى مرگ مهیّا کن و به احدى وصیّت مکن که پس از وفات تو قائم مقام تو شود که غیبت تامّه واقع شده و ظهورى نیست مگر پس از اذن خداى تعالى و آن پس از مدّتى طولانى و قساوت دل‌ها و پر شدن زمین از ستم واقع خواهد شد.

و به زودى کسانى نزد شیعیان من آیند و ادّعاى مشاهده کنند، بدانید هر که پیش از خروج سفیانى و صیحه آسمانى ادّعاى رؤیت و مشاهده کند دروغگوى مفترى است، و لا حول و لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ العلیّ العظیم.

پس؛ از آن توقیع استنساخ کردند و از نزد او خارج شدند، و چون روز ششم فرا رسید نزد او بازگشته و او را در حال احتضار بود، یکى از مردمان پرسید: وصىّ تو پس از شما کیست؟

گفت: خداوند را امرى است که خود او رساننده آن است، و فوت کرد. و این آخرین کلامى بود که از او شنیده شد. (1)
پانوشت:

1. این روایت را می توانید در کتب ذیل ببینید: الاحتجاج، ج 2، ص .478 کمال الدین، ح 2، ص 516، حدیث .44 الغیبة، ص 395، حدیث .365 بحارالانوار، ج 51، ص 360، حدیث 7 و ج 2، ص 151، حدیث 1، و ج 53، ص .318 اعلام الورى، ص .417 الخرایج، ص .1129 عقیدة الشیعه، ص .48 و...

میلاد نور مبارک

خوشبختی

خوشبختی گمشده ی همه ی ماست....

مواظب باشیم اگر آن را پیدا کردیم...

خودمان را گم نکنیم...

نکته ادبی وزیبا

نکته های ادبی

من از روزی می ترسم که؛

تکنولوژی از تعامل انسانی پیشی بگیرد؛

چنین روزی، جهان نسلی از احمق ها خواهد داشت ...

(آلبرت انشتین)

متن متحرک

محراب عشق (غزلی از امام خمینی رحمه اله علیه)

جــــز خـــــــــم ابروى دلبر، هيچ محرابى ندارم        جـــز غــــم هجــران رويش، من تب و تابى ندارم

گفتـــــم انـــــــدر خواب بينم چهره چون آفتابش       حسرت اين خواب در دل ماند، چون خوابى ندارم

سر نهم بر خاك كويش، جان دهم در ياد رويش       ســرچه باشد؟ جان چه باشد؟ چيز نايابى ندارم

با كــــه گويم درد دل را؟ از كه جويم راز جان را؟       جــــز تـــو اى جــان رازجويى، دردِ دل يابى ندارم

تشنه عشق تو هستم، باده جانبخش خواهم         هــــر چه بينم جز سرابى نيست، من آبى ندارم

مـــن پريشان حالم از عشق تو و حالى ندارم          مــــن پـــريشــــان گـويم از دست تو آدابى ندارم

...بازکن در،که جزاین خانه مرانیست پناهی

 " الهی ! نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم

نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی

در اگر باز نگردد نروم باز به جایی

پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی

 به غیر از تو نخواهم چه بخواهی چه نخواهی

باز کن در ، که جز این خانه مرا نیست پناهی "

خواستگاری(لطیفه)

مادر داماد : ببخشین ، کبریت دارین؟

خانواده عروس : کبریت ؟! کبریت برای چی!؟

مادرداماد : والا پسرم می خواست سیگار بکشه...

خانواده عروس : پس داماد سیگاریه....!؟

مادر داماد : سیگاری که نه.. والا مشروب خورده ، بعد از مشروب سیگار می چسبه...

خانواده عروس : پس الکلی هم هست..!؟

مادر داماد : الکلی که نه... والا قمار بازی کرده و باخته ! ما هم مشروب دادیم بهش که یادش بره

خانواده عروس : پس قمارم بازی می کنه...!؟

مادر داماد : آره... دوستاش توی زندان بهش یاد دادن...

خانواده عروس : پس زندانم بوده...!؟

مادر داماد : زندان که نه... والا معتاد بوده ، گرفتنش یه کمی بازداشتش کردن...

خانواده عروس : پس معتادم بوده...!؟

مادر داماد : آره... معتاد بود ، بعد زنش لوش داد...

خانواده ی عروس : زنش !!!؟؟؟ 

نتیجه اخلاقی : همیشه موقع خواستگاری رفتن کبریت همراهتون داشته باشین!