بغیر جام لبت ،باده ای به لب نزنم
تو آن فرشته ی نازی وماه تابانــی
تو آن طبیب دلی،جمله درد درمانی
حـــضور یار کجا ودل شکسته کجا؟ دل خراب مــــــراجان من تو سامانی
به غیر یاد تو ای گل ، گلی نمی بویم نسیم عطـــــــر دلاویز وپیک جانانی
به روز وشب همه مبهوت حسن روی توام ندیده چشم زمان چــون تو حور غلمانی
غم فراق تو،در کوی دل نمی گنجد بیا کـــه پاد شه ملک جان وایمانــی
بیا که چشمه ی نوری به شام دیجورم بیا کــویر دلم را چــــو برف وبارانی
به غیـــر جام لبت،باده ای به لب نـــزنم توآشنا به غــــــــم عاشقان مستانی
خدای را نگهی سوی بیدلان افکن فروغ دیده ی محزون پیر کنعانـی
بگفتم ای دل غافل طریق عشق مرو به آه نیمه شبی خــــرمنم بسوزانی
تعلـــق دوسرا زیــن سرم فروهشتم به غیـر عکس رخت،نسیت نقش وعنوانی
خلیده خار گـــــنه پای طفل دربدرم گدای لطف توام کان جود واحسانی
شفاعتش بنما،(ناقلی)دلش خـون است
علاج وچاره ندارد خودت که میدانــی
شعر از: خودم
