دلم پیش توسرگردان است

شب سردی ست و هوا منتظر باران است
وقت خواب است و دلم پیش تو سرگردان است
شب بخیر ای نفست شرح پریشانی من
ماه پیشانی  من دلبر بارانی من۰۰۰۰۰

فقط یک شب در آغوشت

چه می شد ؟ چه می شد که پروانه ی نارس وجود  م را یک شب ،فقط یک شب در آغوش پیله مانندت نگهداری

تاشوم  پروانه ای کامل  ، پرواز را بیاموزم، به هرجا سرزنم اما فقط از شهد یک گل در گلستان کام خود شیرین نمایم

چه می شد  ساقی جانها ! شبی در خلوت  میخانه ات سبویی مملو از باده ی نابت بکام من فروریزی وچنان سرمست

از عشقت کنی تا غیر تو  نشناسم !

چه می شد قاضی الحاجات!؟ در این شبهای نورانی کمی از نور خود را بردل تارم بتابانی، وزین ظلمتکده نفسم رها سازی

چه میشدمهربانا!؟ تا ابد درب جهنم بسته می بودی!

خدای من تو خود گفتی که:( ادعونی ....) ،شب از نیمه گذشته و دستان نیازمن، به سوی بی نیازت     باز!

تو خود گفتی خداوندا: (وامالسائل فلا تنهر) منم سائل به درگاهت کریما ،!!!دست خالی نیامده ام با کوله باری از عصیان وامید واربفضل وکرم تو ،سربرآستانت می سایم  الهی  العفو،الهی العفو،الهی  العفو............

دلنوشته  ی  خودم   

یارب از ابر هدایت برسان بارانی

مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم	طایر قدسم و از دام جهان برخیزم
به ولای تو که گر بنده خویشم خوانی	از سر خواجگی کون و مکان برخیزم
یا رب از ابر هدایت برسان بارانی	پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم
بر سر تربت من با می و مطرب بنشین	تا به بویت ز لحد رقص کنان برخیزم
خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکات	کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم
گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش	تا سحرگه ز کنار تو جوان برخیزم
روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده	تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم