(((قهر یار)))

ما به دوران جوانی ،آرزویی داشتیم

درمیان عاشقان ،فرخنده رویی داشتیم

مرغ دل فارغ زغم ،درلابلای زلف یار

گاهی اندر دلخوشیها،های وهویی داشتیم

هرکسی در باغ گل،باغنچه ای دمساز بود

ما،تمنای گلِ خوش رنگ وبویی داشتیم

عشوه ی نازک دلان ،دل از کفم بربود وبرد

در کویر زندگی باریکه جویی داشتیم

پرکشیده عندلیبم،ترک گفته باغ را

بسکه در اوج محبت ،گومگویی داشتیم

میکده حالی ندارد بی رخ جانان من

بهر مِی جامی زلب،گلگون سبویی داشتیم

بی وجود گل کجابلبل ترانه سر دهد

ما هم از هجران او آشفته مویی داشتیم

گفتم ای گل،پیش اغیاران شکایت می بری!

گفت رو رو،کی زبان شکوه گویی داشتیم؟

زود رنجد یار،اگر،طناز باشد ،(ناقلی)

کاش بهر حفظ او خوش خلق وخویی داشتیم

غزل از: خودم