((یوسف زهرا))

باعشق تو ای آفت جان ،مست وخمارم

قربان تراب قدمت ،دارو ندارم

دل بی تو به تنگ آمده آرامش دلها

ای یاد توام مونس ایام فگارم

ای ساقی میخانه دلهای خرابه

پر کن قدحی،جانِ توام نیست قرارم

مرغ دل غمدیده هواکرده چمن را

هم دیده ودل خون شده،هم زرد عذارم

من مرغ زجا مانده ام از قافله عشق

یاران همه رفتند ویکی نیست کنارم

درباغ محن چشم شقایق نگران است

وزتیر بلا،بسته قضا راه فرارم

پروانه پرسوخته ی شمع وصالم

این جمله نگاریدبروی سنگ مزارم

ای منتقم آلعبا ،یوسف زهرا

دریای کرم غیر تو امّید ندارم

غزل از: خودم