عاشق منتظر منم ،چشم براهتم بیا

(((زنده ی خیال)))

پرده از پنجره ی اتاق خیال کنار زدم

درپهنه دریای چشمانت  بلمی دیدم شکسته ، ناخدایش خسته،روی تخته پاره ای نشسته

با حضرت عزرائیل به مشاجره برخاسته!

فقط به یک پلک زدن بند بود، تا به ساحل رسد

چون!

آنجا که زبان از تکلم باز  ماند،وظیفه بر دیده محول گردد.

چون بعد از غرش آسمان ،نوبت باران می رسد!

دل نوشته :خودم