هوا سردست و من در غم اسیرم

پره دردست دلم پس کی میمیرم

به ناگـه اشـک چشمانم سرازیـــر

غـمـه قلبـم شـود قــدر یـه آبـگـیـر

بیــا ای مـونــس جانــم کجــایــی

بیــا ای دیـــن و ایـــمانـم کجایـی

خدایــــا جـز تـو مـن یـاری نـدارم

حـــکیـــمـی و نـــگهــداری نـدارم

خدایـــا گـر تـو بـاشـی در قـریـبـم

تـمـام دشـمـنـان را مـن حـریـفـم

کـنـم دنـیـای خود را از تـو سیراب

نـباشد جـز خـدایـم دوسـتی نـاب